Met zijn 35% ABV en ongespecificeerde toevoegingen mag het drankje sowieso geen Whisky heten en noemt men het dan maar gemakshalve whiskylikeur.
Als wij de verpakking mogen geloven is het drankje uitgevonden in 1874 in New Orleans uitgevonden door barman Martin Wilkes Heron. Of dit inderdaad zo is wordt sterk in vraag gesteld maar in ieder geval heeft hij op een gegeven moment een patent op het verder geheime recept van de drank aangevraagd onder de naam Cuffs and Buttons.
Southern Comfort ( kortweg Soco genoemd) kwam pas in de tweede wereldoorlog naar Europa.
Een Amerikaanse piloot van een B-17 bommenwerper noemde zijn vliegtuig naar zijn favoriete drank, en schilderde zelfs het logo op zijn toestel. Dit kreeg al gauw navolging waardoor de US air force op een gegeven moment een belangrijke reclame uiting voor de likeur werd.
In de jaren `70 kende Soco een nieuwe boost doordat berucht drankorgel Janis Joplin steevast een fles Southern Comfort on stage nam. Het was een niet georkestreerde product placement waar menig marketeer in deze tijd stikjaloers op zou zijn.
Geruime tijd is Soco trouwens ook gemaakt met goedkopere graanproducten dan whisky, Vodka bijvoorbeeld. Pas na de overname door Sazerac, bekend van o.a. Buffalo Trace en Eagle Rare bourbon, werd whisky opnieuw de basis van Southern Comfort.
Een rijke geschiedenis heeft deze drank dus zeker maar hoe smaakt hij?
Neus: suiker, abrikoos, siroop, limonade, sinaasappel, gummy beertjes
Palet: honing, druiven, suiker, bubble gum
Finish: stroop, zoet, honing
ABV: 35%
Prijs: € 19,50
Bij mij sloeg de suiker in de neus meteen in als een bom en de eerste slok bevestigt het bange vermoeden. Deze drank is mierzoet en heeft, ondanks het feit dat hij in menig slijterij tussen de whisky`s staat, niets met whisky te maken. Om er nog iets van te maken lijkt het mij ijskoud geserveerd met een behoorlijke scheut limoen nog wel drinkbaar maar puur is dit geen aanrader tenzij je een echte zoetekauw bent.
Er is ook nog een Black versie op 40% ABV beschikbaar maar deze zou naar verluid nog zoeter zijn.
Ik ga deze niet proeven als je het niet erg vindt. Dat laat ik over aan Ben Luening:
